Przetłumaczone przez: Wiktor Maturski
Napisane przez Sarę Lapsley i Komitet Badawczy
Artykuł autorstwa Reidy’ego, Kearnsa, DeGue’a, Lilienfelda, Massettiego i Kiehla (2015) zwraca uwagę na poważne zagrożenie, jakie przemoc stanowi dla bezpieczeństwa publicznego na całym świecie, i odnotowuje katastrofalne obciążenie pod względem ludzkiego cierpienia, utraconej produktywności oraz kosztów medycznych i karnych. Autorzy sugerują, że osoby o cechach psychopatycznych są odpowiedzialne za dużą część przemocy, która ma miejsce w naszym społeczeństwie. Argumentują oni, że ukierunkowanie interwencji w zakresie zdrowia publicznego na jednostki psychopatyczne będzie bardziej skuteczne niż szeroko zakrojone, „uniwersalne” programy zdrowia publicznego, które kierują strategie prewencyjne do wszystkich osób w populacji, z których większość jest w niewielkim stopniu zagrożona przemocą.
Indywidualne cechy osobowości znacząco przyczyniają się do ryzyka przemocy, a liczne badania sugerują, że około 5% osób jest odpowiedzialnych za większość przestępstw. Szczególnie niepokojące są osoby o cechach psychopatycznych, których skłonność do manipulacji, oszustw i braku empatii naraża je na wysokie ryzyko przemocy. Dobrze udokumentowano, że osoby psychopatyczne częściej dopuszczają się przemocy i angażują się w poważniejsze akty przemocy w porównaniu do przestępców niepsychopatycznych.
Osoby z cechami psychopatycznymi są dobrze znane systemowi wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, ale coraz więcej dowodów sugeruje, że psychopatia istnieje w spektrum, a wiele osób z cechami psychopatycznymi żyje również w środowisku społecznym. Autorzy sugerują, że resocjalizacja dorosłych z cechami psychopatycznymi jest trudna i wymaga dużych nakładów.
Jest jednak nadzieja. Dowody sugerują, że ukierunkowanie wysiłków interwencyjnych na dzieci i młodzież, które wykazują wczesne wskaźniki cech psychopatycznych, może być najlepszą strategią zapobiegania przyszłej przemocy na poziomie społecznym. Dzieci z cechami bezduszno-nieemocjonalnymi są narażone na psychopatię w wieku dorosłym, ze względu na deficyty w zakresie emocji i empatii, które pozostają stabilne przez całe życie. Dzieci te częściej dopuszczają się przemocy w dorosłym życiu i „popełniają przestępstwa wcześniej, z większym nasileniem, przewlekłością i różnorodnością pod względem rodzaju przemocy i ofiary”.
Program oferowany w Mendota Juvenile Treatment Centre (MJTC) wykazał obiecujące wyniki wśród młodocianych przestępców z cechami psychopatycznymi. Program uwzględnia fakt, że osoby z cechami psychopatycznymi nie reagują dobrze na kary. Innymi słowy, środki karne nie skutkują pożądanymi zmianami w zachowaniu. Jednak osoby z cechami psychopatycznymi są bardziej skłonne do zmiany swojego zachowania w odpowiedzi na nagrody. Program MJTC wzmacnia zachowania prospołeczne za pomocą żetonów, które uczestnicy mogą wymieniać na nagrody, takie jak artykuły spożywcze lub czasopisma. Kilka badań wykazało, że uczestnictwo w programie MJTC zmniejszyło recydywę związaną z przemocą, gdy zbadano ją cztery lata później. Stwierdzono również, że bezduszne i nieemocjonalne cechy zmniejszyły się, zachowania instytucjonalne uczestników poprawiły się, a uczestnicy wykazali większą zgodność z leczeniem.
Autorzy sugerują, że podejście do zdrowia publicznego mające na celu ograniczenie przemocy powinno priorytetowo traktować pomiar cech psychopatycznych i bezduszno-nieemocjonalnych w populacji oraz ustanawiać strategie „nadzoru”, podobnie jak w przypadku innych chorób i schorzeń, które mogą okazać się bardzo kosztowne dla społeczeństwa. Należy przeprowadzić dalsze badania nad podzbiorem psychopatycznej młodzieży, która nie popełnia przemocy, ponieważ zrozumienie czynników ochronnych może pomóc nam zapobiec rozwojowi psychopatii u niektórych młodych ludzi.
Podsumowując, przemoc dokonywana przez osoby o cechach psychopatycznych jest znaczącym obciążeniem dla społeczeństwa. Autorzy twierdzą, że skuteczne strategie prewencyjne, takie jak program MJTC, skierowane do dzieci i młodzieży o bezdusznych i nieemocjonalnych cechach, zapewnią znaczne oszczędności – w milionach dolarów – ponieważ ci młodzi ludzie zostaną odciągnięci od życia pełnego przemocy w przyszłości.
Odniesienie: Reidy, R.E., Kearns, M. C., DeGue, S., Lilienfeld, S. O., Massetti, G. & Kiehl, K. (2015). Why psychopathy matters: Implications for public health and violence prevention. Aggression and Violent Behavior, 24, 214-225.
