Przetłumaczone przez: Wiktor Maturski
Podsumowanie przygotowane przez Sarę Lapsley i Północnoamerykański Komitet Badawczy
Najważniejsze informacje
- Opisuje teorię mimikry i oszustwa (MDT) wykorzystywaną przez ludzi i przedstawicieli innych gatunków do oszukiwania i wykorzystywania innych w ich społecznościach.
- Identyfikuje dwa rodzaje drapieżników, które wykorzystują krótkoterminowe i długoterminowe strategie do oszukiwania innych.
- Wyjaśnia, w jaki sposób MDT można wykorzystać do zrozumienia różnych rodzajów oszustw finansowych i zachowań osób o cechach psychopatycznych i makiawelicznych.
W swoim artykule Jones opisuje, w jaki sposób ludzie, zwierzęta (np. węże, ptaki), a nawet organizmy, takie jak bakterie i wirusy, wykorzystują zwodnicze taktyki do wykorzystywania zasobów innych osób w swoich społecznościach. Podkreśla, jak wszechobecny i destrukcyjny jest wyzysk finansowy w ludzkim społeczeństwie, przytaczając statystyki, które sugerują, że oszustwa finansowe kosztują około 680 miliardów dolarów rocznie na całym świecie.
Jones przedstawia teorię naśladownictwa i oszustwa (MDT), która wyjaśnia, w jaki sposób ludzie i wiele innych gatunków wykorzystują zarówno krótko-, jak i długoterminowe strategie do oszukiwania i wykorzystywania innych. Długoterminowe i krótkoterminowe strategie różnią się w kluczowych obszarach, takich jak sposób, w jaki drapieżniki atakują lub atakują żywiciela, w jaki sposób zabierają zasoby innym i jak unikają ryzyka wykrycia.
Złożone oszustwa finansowe zachodzą powoli w długim okresie. W przypadku ludzi osoba może z czasem budować zaufanie w oparciu o pozory dobrej reputacji i pozytywnej reputacji w społeczności. Umożliwia im to dostęp do zasobów innych osób, takich jak pieniądze lub własność. Drapieżniki tego typu wydobywają zasoby powoli, integrując się z określoną firmą lub organizacją. Dzięki zbudowanemu zaufaniu i stosowaniu złożonych taktyk (np. dostarczanie oficjalnie wyglądającej dokumentacji) w celu wydobycia zasobów, tacy drapieżcy mogą pozostać niewykryci przez długi czas. Bernie Madoff i jego wyrafinowany schemat Ponziego stanowią dobry przykład złożonego oszustwa finansowego wykorzystującego strategie długoterminowe. Madoff budował zaufanie i wiarygodność wśród swoich klientów przez wiele lat i nawet najbliższe mu osoby nie podejrzewały, że oszukał inwestorów na miliardy dolarów.
Krótkoterminowe strategie oszustwa są prostsze i bardziej natychmiastowe. Są one związane z powierzchownymi wysiłkami w celu popełnienia oszustwa, które są przeprowadzane szybko, jak w przypadku oszustw telefonicznych lub e-mailowych lub oszustw związanych z kartami kredytowymi. Wszystkie zasoby są pobierane od razu, ponieważ drapieżcy starają się opróżnić konta bankowe i zabrać jak najwięcej pieniędzy w jak najkrótszym czasie. W przeciwieństwie do strategii długoterminowych, które z czasem skupiają się na kilku ofiarach, drapieżcy stosujący strategie krótkoterminowe kontaktują się z wieloma potencjalnymi ofiarami, na przykład za pośrednictwem spamu e-mail lub połączeń telefonicznych. Ryzyko wykrycia jest wysokie w przypadku strategii krótkoterminowych, ponieważ ludzie są często podejrzliwi wobec tego rodzaju oszustw.
Mówi się, że teoria ta ma zastosowanie do osób z psychopatycznymi i innymi drapieżnymi cechami osobowości, takimi jak makiawelizm, ponieważ cechy te są związane ze skłonnością do wykorzystywania innych dla własnych korzyści. MDT może rzucić światło na krótko- i długoterminowe taktyki stosowane przez te osoby w celu wykorzystywania innych.
Jones sugeruje, że ramy MDT można wykorzystać do lepszego zrozumienia oszustw finansowych. Potrzebne są dalsze badania w celu dalszego podnoszenia świadomości, aby jednostki i społeczności mogły opracować sposoby ochrony przed oszustwami finansowymi ze strony osób o drapieżnych cechach osobowości.
Odniesienie
Jones, D. N. (2014). Predatory personalities as behavioral mimics and parasites: Mimicry-deception theory. Perspectives on Psychological Science, 9(4), 445-451.
