Psychopatia jest zaburzeniem osobowości charakteryzującym się skłonnością do kłamstwa, wykorzystywania innych, lekkomyślnością, arogancją, swobodą seksualną, niską samokontrolą oraz brakiem empatii wobec innych. Jednostki z cechami psychopatii przejawiają brak uczuć społecznych (takich jak miłość, empatia, poczucie winy i wyrzuty sumienia). Oznacza to, że nie troszczą się o innych, nie przejawiają wyrzutów sumienia i poczucia winy w taki sposób, jak większość z nas, aczkolwiek często udają te emocje. W rezultacie udaje im się przetrwać dzięki własnemu urokowi, oszustwom, zastraszaniu oraz manipulowaniu innymi. Osobnicy z cechami psychopatii mogą uchodzić za ludzi normalnych, co zwiększa ich zdolności do żerowania na innych. Co więcej, często potrafią dobrze naśladować emocje, mimo iż realnie ich nie przeżywają, lecz odzwierciedlając występujące wokół nich. Jednakże mogą ujawniać się przez przejawianie działań, które są niespójne z tym, co mówią. Dodatkowo, często nie są zdolni w sposób wytrwały grać rolę określonej osoby przed innymi, co ewentualnie może krępować ich umiejętność do utrzymywania relacji z nimi opartych na oszukiwaniu i wykorzystywaniu ich.
Osoby z cechami psychopatycznymi często posiadają fałszywe przekonanie o swojej wyższości i bycia uprzywilejowanym oraz całkowite lekceważenie dla norm społecznych. W rezultacie, w przebiegu swego życia, pozostawiają za sobą cały szereg ofiar i osób pokrzywdzonych. Ich ofiary obejmują zarówno osoby obce, jak i przyjaciół, partnerów życiowych, współpracowników oraz członków rodziny. W przypadku członków rodziny mogą to być zarówno dalsi krewni, dzieci, rodzice, jak i rodzeństwo. Osoby z cechami psychopatycznymi często spostrzegają innych jako „dostawców” i starają się otrzymać coś od tych, z którymi wchodzą w interakcje. Jeśli już nie potrzebują tego, co dana osoba może im zaoferować, to porzucają ją.
Psychopatia może także uszkadzać zdolność danej osoby do funkcjonowania w społeczeństwie w ten sposób, że nie potrafi ona związać się z innymi i wchodzić z nimi w relacje na głębokim poziomie emocjonalnym. Pomimo posiadanych deficytów emocjonalnych i poznawczych, jednostki z cechami psychopatycznymi mogą czasami osiągać sukcesy w pracy, chociaż również mogą być nisko oceniane, a także mogą impulsywnie porzucać pracę, swoim zachowaniem łamać obowiązującą dyscyplinę, a nawet popełniać przestępstwa w miejscu pracy.
Psychopatia niekiedy określana jest jako socjopatia lub Antyspołeczne Zaburzenie Osobowości, aczkolwiek są dowody na to, że psychopatia powinna być odróżniania od Antyspołecznego Zaburzenia Osobowości.
Dodatkowe informacje dotyczące istoty i definicji psychopatii można znaleźć w dziale Źródła (Resources) na tej stronie; patrz „Podręcznik psychopatii” (A Primer on Psychopathy), „Ten czarujący psychopata” (This Charming Psychopath), oraz „Co oznacza „psychopata” (What ‘Psychopath’ Means).
Bardziej szczegółową dyskusję dotyczącą terminów psychopatia, socjopatia I antyspołeczne zaburzenie osobowości znajdziesz klikając tutaj (click here).
